Het IJzeren Gordijn is een bijnaam voor de afsplitsing van Oosten en Westen tijdens de Koude Oorlog. Het oosten bestond uit de Sovjet Unie en het Westen waren landen als Nederland, Frankrijk, Engeland, West-Duitsland en de Verenigde Staten.
Het 'IJzeren Gordijn' ontstond vrijwel direct na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Uiteindelijk liep het IJzeren Gordijn tot 2 mei 1989, toen Hongarije zich losmaakte van de Sovjet Unie. Op 9 november 1989 kwam er ook in Duitsland een einde aan de het gordijn. West- en Oost Duitsland gingen weer bij elkaar horen.
Het gordijn bestond letterlijk uit ijzer. De scheiding tussen Oost- en West Duitsland bestond namelijk uit hoge hekken met prikkeldraad. Je kon daar amper overheen komen. Bovendien werd de grens bewaakt door het leger van de Sovjet Unie.
Omdat het Westen een deel van Berlijn wilden behouden, liep er slechts één weg door naar West Berlijn. In oost Duitsland had die weg geen afslagen. Je kon dus alleen Berlijn bereiken en verlaten via één weg. In Berlijn stond op dat moment de Berlijnse muur.
Lees meer over dit onderwerp op de pagina over de Koude Oorlog.